راهکارهای کاهش آلارم کاذب در سیستم مداربسته

آلارم های کاذبی که به صورت پی در پی در یک سیستم مداربسته اتفاق می افتند می توانند مزاحمت فراوانی ایجاد کنند. برای مثال تصور کنید که این امر چه مقدار می تواند در نیمه شب و هنگامی که خواب هستید آزار دهنده باشد. همچنین این امر باعث می شود تا تشخیص آلارم واقعی از کاذب نیز دشوار باشد. اکثر آلارم های کاذب در سیستم های نظارت تصویری ناشی از خطای کاربری است و 97٪ از تمام آلارم ها غیرواقعی خواهند بود. حال سوال اینجاست که چگونه می توان میزان این آلارم ها را کاهش داد.
معمولا آلارم های کاذب بر اثر فعالسازی قابلیت های پردازش تصویر همچون تشخیص نفوذ، تشخیص عبور از خط و ... اتفاق می افتند. به همین دلیل در این مطلب سعی کرده ایم که به بررسی هر کدام به صورت جداگانه بپردازیم.

تشخیص حرکت Motion Detection

کاربران اغلب تصور می کنند که سیستم تشخیص حرکت تنها افراد یا وسایل نقلیه را تشخیص می دهد، اما متأسفانه چنین نیست، و بعضی اوقات سوژه های طبیعی دیگر مانند ورود حیوانات به مکان مورد نظر یا افتادن برگ درختان نیز باعث فعال شدن این سیستم و به صدا در آمدن آلارم می گردد. این به این دلیل است که دستگاه ضبط DVR تصاویر را به صورت الگوریتم میبیند و زمانی که تغییری در این الگوریتم رخ می دهد DVR آن را به عنوان حرکت می شناسد.
به منظور جلوگیری از این امر بهتر است تنظیمات مربوط به سیستم تشخیص حرکت در دوربین مداربسته خود را به درستی انجام دهید. برای مثال می توانید حساسیت Sensivity آن را کاهش دهید و یا برای شرایط روز و شب هر کدام به صورت جداگانه تنظیمات را انجام دهید. همچنین می توانید آن را برای مناطقی که پر تردد است غیرفعال نمایید.

تشخیص نفوذ Intrusion detection

فرض کنید دوربین مداربسته ای را در جلوی درب ورودی منزل خود نصب نموده اید و قابلیت تشخیص نفوذ را برای آن فعال کرده اید. هر بار که سایه ابرها از روی دوربین رد می شود آلارم به صدا در می اآید و شما فکر می کنید که شخصی پشت در است. برای جلوگیری از این مسئله بهتر است 4 فاکتور مهم را در نحوه تنظیمات این قابلیت در نظر بگیرید:
1. منطقه مورد نظر
2. حد آستانه Threshold
3. حساسیت Sensivity
4. سایز ی که برای سوژه در دستگاه تعریف می کنید
حال برای اینکه تشخیص دهید که مقادیر هر کدام را بر چه اساسی تعیین کنید می توانید ابتدا تنظیمات معمولی و ارقام پایه را برای دستگاه خود تعیین نموده و سپس بعد از چند روز به بررسی آلارم های رخ داده بپردازید. برای مثال از بین آلارم های رخداده ی واقعی می توانید ابعاد سوژه هایی را که منجر به فعال شدن آلارم می گردند را تشخیص دهید. همچنین با بررسی آلارم ها متوجه می شوید که اکثر آلارم ها بر اثر حرکت حشرات نور چراغ ماشین ها و ... است بنابراین می توانید طبق این موارد حد آستانه و یا حداقل زمان مورد نیاز برای به صدا در آمدن آلارم را تعیین نمایید.
مورد آخری که باقی می ماند تعیین میزان حساسیت یا Sensivity است که نسبت به بقیه موارد پیچیده تر است. معمولا انتخاب عدد 30 برای آن می تواند کافی باشد.

عبور از خط line crossing

استفاده از قابلیت عبور از خط نیز از جمله مواردی است که منجر به ایجاد آلارم های کاذب می گردد. خب سوالی که پیش می آید این است که چرا با وجود قابلیت تشخیص نفوذ، از عبور از خط استفاده کنیم که منجر به افزایش آلارم های کاذب شود. خب پاسخ اینجاست که بعضی مواقع پیش می آید که فردی وارد نقطه مورد نظر شما شده و سریعا در کمتر از زمان آستانه که در تشخیص نفوذ تعریف کرده اید از آن خارج می گردد. در اینجا قابلیت تشخیص نفوذ با شکست مواجه می گردد و بهتر است از قابلیت دیگری مانند عبور از خط استفاده نمایید.
در این قابلیت نه تنها می توانید جهت ورود یا خروج سوژه را به محل تعریف کنید بلکه می توانید میزان حساسیت را نیز تعیین کنید.

منابعی برای مطالعه بیشتر درباره دوربین مداربسته و صنعت امنیت